Zo wil je je vakantie als nieuwe ouder niet doorbrengen

Het was de eerste vakantie als nieuwe ouders. De eerste keer met zijn drietjes op vakantie in plaats van met zijn twee. Super veel zin hadden we er in. Ik zie ons nog zo staan op Schiphol. De reis ging naar Cyprus. Geen idee wat we konden verwachten want we waren er beide nog nooit geweest. We boekten vier sterren all inlcusive, aan het strand en met meerdere zwembaden. Dan zaten we tenminste goed.

“Leg je baby aan de borst tijdens het opstijgen en landen.” Had ik gelezen op internet. Dat deed ik braaf en aan de kleine beeb van elf maanden hadden we in het vliegtuig geen kind. In tegenstelling tot de ouders voor ons, waarvan de peuter het hele vliegtuig bij elkaar krijste, hadden wij een relaxte reis. Hij sliep van begin tot het eind.

Vervolgens moest je absoluut niets uit je handen laten vallen of een te harde scheet laten, want dan was mijnheer klaar wakker.

“Hoe rustiger je als moeder bent, hoe chiller je baby is in het vliegtuig.” Ook dat had ik online gelezen. Ik gaf mijzelf in gedachten een schouderklopje. Dit gaat een geweldige vakantie worden.

Er was slechts één dingetje waar ik mij een inie minie beetje zorgen over maakte. Onze voorbeeldige vliegtuig baby was thuis niet zo’n lekkere slaper. Ja, hij sliep wel, in zijn bedje, consequent om 19:00, nadat hij uitvoerig aan de borst had mogen lurken. En van voldane vermoeidheid van de dag , na 20 keer slaap kindje slaap ten gehore gebracht gekregen op het ritme van de wieging, eindelijk in slaap was gevallen.

De zweetdruppeltjes staan mij bij het beschrijven van dit avondritueel weer op mijn voorhoofd. Vervolgens moest je absoluut niets uit je handen laten vallen of een te harde scheet laten, want dan was mijnheer klaar wakker. En kon je weer op nieuw beginnen.

No way dat ik hem langer op zou laten blijven op vakantie. Dan kregen we hem helemaal nooit meer in slaap. Overprikkeld. Zielig. Ook op vakantie gewoon om 19:00 naar bed doen. Of nou ja, flexibel als we waren als jonge ouders, om 19:30 dan.

Dus. Om 18:30 zaten wij als eersten al in de eetzaal van het restaurant. De gerechten werden ongeveer heet naar binnen geschoven want, de tijd drong. Hap, slik, weg. Hup, naar de hotelkamer. Waar het avond ritueel kon beginnen. En als de kleine sliep, dan konden wij nog gezellig een drankje doen op ons balkonnetje dat uitkeek over de boulevard.

>> If you like this post, you’ll love: Brazilian Wax na je bevalling?

Terwijl we daar met een drankje uit de all-inclusive bar op ons balkon stonden en uitkeken overde boulevard zagen we andere ouders flaneren. Vaders showden zorgvuldig gekleurde bruinen benen in denim shorts en genoten zichtbaar van de avond en het uitzicht op zee.

Moeders in de mooiste zwierige jurken aan, gemanicuurde voeten in glimmende sandaaltjes gestoken en het haar perfect gekapt. De kinderwagens met soms slapende, soms wakkere kindjes voortduwend.

Om 20:30 met je baby in een wandelwagen over straat? Je peuter van net twee meenemen naar de mini disco die pas om 21:00 begint? Hoe konden ze? Wat ontzettend onverantwoordelijk. Arme kinderen, die ouders denken alleen maar aan zich zelf.

Ik nam nog een slok van de té zoete alchohol-vrije cocktail en keek naar mijn man. Die op dat moment op zijn tenen, om zo min mogelijk geluid te maken, langst het bedje van onze firstborn tippelde.

Nee, wij deden dat veel beter zo. In het donker op ons balkon met een cola light en een bobtail in de hand. Starend naar al die ontaarde ouders buiten. Dit is pas vakantie jongens!